“Corn Islands, 2 Carbische eilanden vlak voor de kust van Bluefields, deze eilanden staan bekend om de gouden stranden, de duikmogelijkheden én de kans om Hamerheadsharks en Whalesharks te zien.”
Eenmaal aangekomen op Little Corn Island hebben we het eiland afgelopen om een leuk plekje te vinden. De zon scheen en het blauwe water glimlachte ons tegemoet. Nadat we kleine dorpje (The Village) doorhadden gelopen zijn we naar de andere kant van het eiland gesjokt in de warme middagzon. Hier stonden een aantal eenvoudige hutjes strak naast elkaar gebouwd, van die kleine houten beach hokjes met een bed, een klamboe en voor de rest niets. We liepen toch nog een beetje door want we wilden wat uniekers. Achter ons zagen we donkere wolken het eiland naderen. Halverwege onze loop naar het Noorden (die toch wat langer duurde dan gepland) begon het te regenen (tropische stijl). Dikke druppels daalde op ons neer terwijl wij snel onze beschermhoezen over onze backpacks trokken. Na wat geloop door een mangrove, langs wat stranden en over het zand kwamen we eindelijk aan bij ons doel Ensueños (20$). De huisjes en faciliteiten zijn allemaal gecreëerd door de eigenaar en waren kleine kunstwerkjes. Het douchegedeelte was gemaakt van oude koraalstukken, zwerfafval en gejut materiaal. De hutjes waren, op de daken na, gemaakt van drijfhout, aangespoeld vanuit verre oorden, geruwd en bewerkt door de zee. De hutjes waren idyllisch geplaatst onder de veelvuldige kokosnootbomen en op ruw duin gras. Dit alles zag er fantastisch uit. En als het droog zou blijven zou dit onze laatste bestemming worden van de vakantie. 1 volle week niets. Bueno!
“San Juan del Sur een surf plaatsje helemaal in het zuiden van Nicaragua, dit vroegere vissersplaatsje is inmiddels helemaal omgebouwd tot een surf paradijs. En niet omdat het bij lage tij brede strand fantastische golven biedt, nee het gaat meer om de noordelijke en zuidelijk liggende stranden, want daar vind de actie plaats. Ook is dit een unieke plek omdat het de mogelijkheid biedt Olive Ridley schildpadden te zien nesten/ eieren leggen.” Nadat we via de boot en taxi van Isla de Ometepe in San Juan del Sur aankwamen hebben we als allereerst bij Hostal Oro aangeklopt voor een plek, echter was deze populaire plek vol, tenminste de 2 persoonskamers, dus na 100 meter lopen kwamen we bij onze volgende optie aan. Hostal Esperanzo (23$) had gelukkig wel enkele kamers vrij. En omdat we de “vibe” heerlijk vonden hebben we zonder de kamer te zien direct ja gezegd. De kamer was wel enigszins Spartaans. Een houten box met een raam gemaakt van panlatten en een beetje gaas ervoor én een zeer nodige ventilator. Ach, eigenlijk ook prima. Onze spullen in de kamer achtergelaten en een lekkere lunch besteld. Uitkijkend over de boulevard van deze Nicaraguaanse Ko Tao variant (een eiland in de Thaise zee, helemaal gericht op het duiken). We hadden dus weer geluk, een perfecte plek om dit deel van Nicaragua op te snuiven. Granada
"Granada is een geweldige koloniale stad met oude gebouwen, kerken en een heleboel kleuren, de vrolijkheid spat hier van de panden af, een hoogtepunt in Nicaragua, wij hebben hier 1 dag rondgelopen en de sfeer opgesnoven, leuk weetje: het blijkt dat iedereen in Granada in december verplicht is zijn/haar huis een andere kleur te schilderen, leuk initiatief voor de saaie wijken in Nederland" Gearriveerd en direct gesetteld! Nadat we aankwamen in Granada en onze spullen gedumpt hebben zijn we direct een heerlijk koud biertje gaan drinken. Het bleek hier in Hostal El Momento (22$) een soort kamp Holland te zijn. Van de 30 plekken om te slapen bleken er minimaal 8 Nederlanders te bivakkeren. En omdat we ons Spaans wilde testen….. ;-) probeerde we direct voor de dag erna een hike te organiseren via het Hostal. De hike welke we graag hadden gedaan, was helaas niet mogelijk en hierdoor zijn we met Danny (onze guide van de dag) in de ochtend op stap gegaan naar Masaya. Luisterend naar Brown Eyed Girl (Van Morrison) zweven we hoog boven de wolken, de laatste etappe is begonnen. Nicaragua, here we come. Het vakantie gevoel is er en slaat in als een bom (foute woord keuze in een vliegtuig ;-)) maar wat heerlijk!
Nicaragua is een land wat wij eigenlijk in een soort “spur of the moment” gekozen hebben. Het heeft alles wat we willen: natuur, vulkanen, hiking mogelijkheden, rust, redelijk onbekende gebieden én witte stranden. Het plan dit jaar is weer zoals altijd een plan en we laten ons dan ook brengen waar de wind naar toe waait. Maar zoals iedereen met wensen hebben we een idee om het volgende te doen: Granada – Isla Ometepe – Rio San Juan – Bluefield – Corn Island – Pearl Lagoon – El Rama - Managua - Leon. Als kind krijg je een heerlijk zenuwachtig gevoel bij het uitpakken van cadeautjes. Dat onderbuik gevoel van vlinders heb je als volwassene niet zo vaak meer maar wij hebben het elk jaar nog, zo vlak voor aankomst! Dat cadeautje “Nicaragua” verschijnt zo aan de horizon, en dan uitpakken maar! We zijn geland en zijn nu in Granada. En morgenochtend om 9 uur gaan we onze eerste vulkaan al "beklimmen"! Ma en Toon heel erg bedankt voor het oppassen op ons lieve hondje, we missen haar nu al! |
AuteurJoris is geboren in Haaksbergen en is op 22 jarige leeftijd richting Arnhem getrokken om dichterbij zijn toemalige vriendin Renée te wonen, zij komt uit Driel een Betuws plaatsje aan de Rijn, nabij de bekende sluizen. De kalverliefde bloeide verder en ze zijn 2016 getrouwd. Het reizen zit er eigenlijk al vanaf moment één in. Tijdens een all-inclusieve vakantie in Turkije verveeld het strand en huren ze de meest afgeragde Suzuki Jeep. Trekken elke dag het binnenland in en zijn ze verkocht. Het jaar daarna gaan ze backpacken, voor de eerste keer voor een maand naar Thailand, elk jaar erna trekken ze er een maand op uit, telkens een nieuw land, nieuwe indrukken en stempels in de paspoorten. ArchievenCategorieën |